Bir vakit bir ayıyla bir adam arkadaş oldu. Adam uyudu. Ayı da onu korumak ve sineklerini kovalamak için gözlüyordu. Ondan sinekleri kovaladıkça her an sineklerin tekrar konduğunu görüyordu. Sineklerden ayının gönlü daralıp, dağdan ağır bir taş aldı. Uyuyan adamın yüzünde yine sinekleri görerek taşı kaldırıp; sineği ezmek için atınca adam …

Kusursuz insan olmayacağı ve kusursuz dost arayan kimsenin yalnız kalacağı malumdur. Yeryüzündeki bütün insanların ufak yada büyük kusurları illa ki vardır. Kusurların derecesine göre onları affedebilmek yerine göre bir erdem sayılır. İnsan dostlarının her türlü kusurunu kafasına takar ve o kusurları gözünde büyütürse, hayatı kendi kendisine dar etmiş olur. Kin ve nefret gibi duygular yürek için bir ağırlık ve bir yüktür. Mümkün olduğu kadar nefsimize söz geçirmeli ve affetmeyi öğrenmeliyiz.