İkindi vaktinden sonra gün artık yavaş yavaş kararmaya başlayınca gönlüme bir hüzün çökmeye başlar. “Günün sonuna geldik” galiba derken, ömrümün sonu aklıma gelir. Zamanın kıymeti gözümde birden bire artmaya başlar. Günler, saatler, dakikalar derken saniyeleri bile boşa harcayınca insanın içini bir üzüntü kaplamaya başlar. “Ne yapsam, nasıl etsem de zamanımı …

Devamı