Beğenilen Şiirler

İsmiyle müsemmâ; Arif ve Süleyman idi
Mücahit, hatip, şair, sultan-ı sühan idi

Aruz, vezin, kafiye emrinde askerdi hep
Şiir ülkesinde hikmetle hükümran idi

Neler gördü geçirdi bir asırlık ömründe
Kâh bülbül-i şeyda, kâh kükreyen arslan idi

Yürürdü her daim Hak ve istikamet üzre
Sapmazdı batıla kutlu yola revan idi

“Yeniden Büyük Türkiye”dir davası onun
Yâr-ı vefâkârı Necmeddin Erbakan idi

Bakmayın gözü yaşlı bir derviş olduğuna
Er meydanında yenilmez bir pehlivan idi

“Suların Şarkısı”yla seslendi gönlümüze
Dinleyip cûşa gelen meftun û Mestan idi

Alem şahittir; mümin, muvahhid olduğuna
Hem aşk-ı Muhammed’le sînesi püryan idi

Açıl ey Bâb-ı Firdevs, sunulsun Havz-ı Kevser
Gelen hadim-i İslam bende-i Kur’an idi

Osman Mesten

İrfanDunyamiz.com

Bir nazarda kalmayalım,
Gel dosta gidelim gönül,
Hasret ile ölmeyelim,
Gel dosta gidelim gönül.

Gel gidelim cân durmadan,
Sûret terkini urmadan,
Araya düşman girmeden
Gel dosta gidelim gönül.

Bu dünyaya kalmayalım,
Fanidir aldanmayalım,
Bir iken ayrılmayalım,
Gel dosta gidelim gönül.

Biz bu cihandan göçelim,
O dost iline uçalım,
Arzu, hevadan geçelim,
Gel dosta gidelim gönül.

Ölüm haberi gelmeden,
Ecel yakamız almadan,
Azrail hamle kılmadan,
Gel dosta gidelim gönül.

Gerçek erene varalım,
Hakk’ın haberin soralım,
Yunus Emre’yi alalım,
Gel dosta gidelim gönül…

Yunus Emre

İrfanDunyamiz.com

Kardeşlik kaim olur,
“Peki, kardeş” demekle…
Muhabbet hâsıl olur,
Tatlı söz söylemekle,

İnsan neyi kaybeder?
“Sen haklısın” demekle…
Kıymetinden düşürmez,
Biraz alttan almakla…

Dostluklar daim olmaz,
Çar çabuk gücenmekle…
Öyle hemen son bulmaz,
Azcık örselenmekle…

Düşmanın helvasından,
Dostun biberi yeğdir,
Ağızlar zehir olmaz,
Biraz acı yemekle…

Kamil kemal gösterir,
Cedelden geri durur,
Allah için hoş görür,
Kazanır affetmekle…

Küseni barıştırır,
Kızanı yatıştırır,
Ülfete alıştırır,
Onun işi sevmekle…

Aydın Başar

İrfanDunyamiz.com

Bence bir doktor gerek derdime derman söyleye
Aşkına yandım Habib’in vasla ferman söyleye
Hasretinden yandı gönlüm ey Habib-i kibriya
Görmeden ölmek mukadder olmasın can söyleye

Ey şefaat kani lütfet gül cemalin görmeyi
Gül cemalin seyrederken son nefesler vermeyi
Bağ-ı dünyadan Efendim Hak rızasın dermeyi
Geçmesin O’nsuz ne bir saat ne bir an söyleye

Hubb-i sırfın mazharından bir nasib ister kulun
Bildim âyetten nasibin çaresin hem tek yolun
Sünnet olsun rehberin ayrılma yoldan tek adım
Âteş-i aşk ciğerimi etti büryan söyleye

Ey nefis emmâreden marziyyeye göç eyle sen
Taht-ı sultan kalbini kurtar sivâdan böyle sen
Fayda vermez söz amelsiz günde bin kez söylesen
Hayriya sen sus kelamın ehl-i irfan söyleye,

Hayrettin Karaman
Bursa- 27/Eylül/2018 (17 Muharrem 1440)

İrfanDunyamiz.com

• Zavendikli Mustafa Hoca Rize’nin yıldızıydı…
• Gölden Katreler hakkında ne dediler?
• Harputîzâde Lütfi Efendi’yi neden astılar?
• Ali Küçük Hoca rahmetle anılır…
• Kemal Temel gibi olmak isterdim…

Dilime sen verdin gül ezgisini,
Bir gönül üzdümse sebebi sensin!
Seninle aşmışım dur çizgisini,
Töreyi bozdumsa sebebi sensin!

Ufuk ufuk uçtum daldım derine,
Sen öğrettin çoban kimdir, sürü ne?
Daha yaklaşmadan konak yerine,
Göçümü çözdümse sebebi sensin!

Bir renk cümbüşüyle sular ışıdı,
Düş bahçeme kuşlar bahar taşıdı,
Kurbanlık koç güldü, bıçak üşüdü,
Hep esrik gezdimse sebebi sensin!

Kimi deli diye güler arkamdan,
Kimi suçlu diye tutar yakamdan,
Eller değil,aklım korkar şakamdan,
Kendime kızdımsa sebebi sensin!

Düşmanımın yarasını sardımsa,
Muhabbeti sofra sofra serdimse,
Her güzele hemen gönül verdimse,
Petekler süzdümse sebebi sensin!

Dostun sitemleri deler bağrımı,
Sağır gökler yutar yanık çağrımı,
Uzun yıllar gizledimse ağrımı,
Ve şimdi yazdımsa sebebi sensin!

Beklerim özüme mihman olasın,
Her selâmın canevimi sulasın.
Bende sabır tükeniyor bilesin,
İçmeden sızdımsa sebebi sensin!

Bahattin Karakoç

İrfanDunyamiz.com

Çoğaldı cürm ü isyânım benim pek yâ Rasûlâllah
Kati müşkil huzûr-i Hak’ka gelmek yâ Rasûlâllah! .

Erişmezse bana lûtfun efendim rûz-i mahşerde
Mekânım nâr-ı dûzeh ola bî-şek yâ Rasûlâllah! .

Bırakma bendeni ol gün açılır çün Livâ-ül-hamd.
Beni de ol livânın tahtına çek yâ Rasûlâllah! .

Ümîdim var, yine mağfûr ü mesrûr olurum ol gün
Girince destime pây-i mübârek yâ Rasûlâllah! .

Bihâkkı Hazret-i Zehrâ bihakkı Hazret-i Sıbteyn
Sana geldi kulun Ulvi, dahîlek yâ Rasûlâllah! .

Ali Ulvi Kurucu

İrfanDunyamiz.com

• Zavendikli Mustafa Hoca Rize’nin yıldızıydı…
• Gölden Katreler hakkında ne dediler?
• Harputîzâde Lütfi Efendi’yi neden astılar?
• Ali Küçük Hoca rahmetle anılır…
• Kemal Temel gibi olmak isterdim…

bir gelin kiraz yıkarken

gün olur biz de göçeriz.
ardımızdan bizim de ağlayanlar bulunur
ne gün sayarım artık ne otobüs saatlerini düşünürüm
ötelere usulcacık yürürüm.
adı gürbüz’dü, yazı yazardı diyenler çıkar
gün olur biz de göçeriz
…
ama öyle baş köşede değil
ben, helva yiyen bir yetime bakarken ölmeliyim
veya bir fidan dikilirken
vakit akşam olmalı ya da az evvel
önüm sıra sevdiklerim geçmeli. sonra,
seni sevdim diyemediklerim.
bir gelin kiraz yıkarken ölmeliyim
…
denize bakarken
dik yamaçlar başında. üşürken
kuşlar ötüşürken. selâm verir gibi alır gibi yahut
arılar kovana dönerken ölmeliyim
kayıp kuzular tenhalarda melerken
vakit varken ölmeliyim
…
“saati de amma eski, üstelik kravatsız traşsız”
hep böyle derler ya benim için de geçerli
“bir yerden tanıyor gibiyiz iyi amma kim?”
komşu kadın son rüyamı hayra yorarken
bir dost bir dostunu ararken
ben, birileri adres sorarken ölmeliyim
…
vakit akşam olmalı ya da az evvel
rüzgâr henüz çıkmalı deniz duyulmalı
sedefkâr son sedefini kakmalı, bir ebrû bitmeli
bir yavru babasının geldiğini işitmeli
nasıl da sevinmeli
ben o gülüşü duyarken ölmeliyim
…
bir ressam son rengini koyarken
herkes bir tuhaf bakmalı
cebimde bir yığın bozuk para bulmalılar
bir tanıyan gelmeli, gözleri nemli
adı gürbüz’dü yazı yazardı demeli
vakit akşam olmalı ya da az evvel
ben, balıkçılar çıkarken ölmeliyim
işıklar henüz yanarken
birileri adres sorarken
gün olur biz de göçeriz
…
ne ay başını düşünürüz ne benzin fiyatlarını
demem o ki
kanaryalar su içerken ölmeliyim
tığ gibi delikanlılar, en bayraklı atlılar
altın ümitlerle yanı başımdan
doludizgin geçerken ölmeliyim
…
kamyonlar yokuşları sararken
ille de bayram ertesinde
köhne bir kum iskelesinde
ay doğarken ölmeliyim
…
bir gelin kiraz yıkarken ölmeliyim en iyisi
adı gürbüz’dü yazı yazardı demeliler
başucuma kiraz dikmeliler
bir dost bir dostunu ararken
bir gelin… kiraz yıkarken ölmeliyim

Gürbüz AZAK

İrfanDunyamiz.com

• Zavendikli Mustafa Hoca Rize’nin yıldızıydı…
• Gölden Katreler hakkında ne dediler?
• Harputîzâde Lütfi Efendi’yi neden astılar?
• Ali Küçük Hoca rahmetle anılır…
• Kemal Temel gibi olmak isterdim…

İslam düşmanlarının tuzaklarını gördü
Girdiği mücadele bir ömür boyu sürdü
İlmi derya gibiydi, nice eserler verdi
Gönüllere işlendi, izleri silinmiyor!

Mütevazı hayatı örnekti müminlere
Zulme karşı direnci emsaldi yüz binlere
Birçok İslam düşmanı münafık, hainlere
Dünyayı dar etmişti; ardından gelinmiyor!

İlme olan sevdası mürekkebe bulaştı
Yazdığı her bir nüsha elden ele dolaştı
Çoğalıp, yayılarak, milyonlara ulaştı
Böyle bir eser henüz Dünya’da bulunmuyor!

Onu bilenler bilir; tanıyan iyi anlar
Peşini bırakmadı hak yola inananlar
Birer medrese oldu atıldığı zindanlar
Dava İslam olunca, zindanda ölünmüyor!

İslam görünüyordu onun tüm evsafında
Allah, Kur’an, ve Resul her sözde her lafında
İlmiyle küfre karşı imanın etrafında
Muhkem kaleler kurdu; surları delinmiyor!

Nefsini tüm şeytani şerlerden koruyanın
Risale-i Nurları fehmedip okuyanın
Kur’an’ın sırlarını kalbine dokuyanın
Aklı küfür yoluna katiyen çelinmiyor!

Daha ölmeden önce öldürmüştü nefsini
Şu keşmekeş hayattan almadı hevesini
Bir Ramazan, Urfa’da verdi son nefesini
Duası kabul oldu; mezarı bilinmiyor!

Mustafa Gül (Hamdi)

Bu şiir bir Ramazan ayında Urfa’da vefat eden Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinin anısına yazılmıştır…

İrfanDunyamiz.com

• Zavendikli Mustafa Hoca Rize’nin yıldızıydı…
• Gölden Katreler hakkında ne dediler?
• Harputîzâde Lütfi Efendi’yi neden astılar?
• Ali Küçük Hoca rahmetle anılır…
• Kemal Temel gibi olmak isterdim…

Gönül hun oldu

Gönül hun oldu şevkinden, boyandım Ya Rasulallah
Nasıl bilmem bu nirana dayandım Ya Rasulallah
Ezel bezminde bir dinmez figandım Ya Rasulallah
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Gül açmaz çağlayan akmaz, İlahi nurun olmazsa
Söner alem, nefes kalmaz, felek manzurun olmazsa
Firak ağlar,visal ağlar, ezel mesturun olmazsa
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Yanan kalbe devasın sen, bulunmaz bir şifasın sen
Muazzam bir sehasın sen, dilersen rehnümasın sen
Habib-i Kibriyasın sen, Muhammed Mustafa-sın sen
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Erir canlar o gül buy-i revan bahşın hevasından
Güneş titrer, yanar, didarının bak ihtirasından
Perişan bir niyaz inler hayatın müntehasından
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Susuz kalsam, yanan çöllerde can versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlardan nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Ne devlettir yumup aşkınla göz, rahında can vermek
Nasip olmaz mı sultanım haremgahında can vermek
Sönerken gözlerim asan olur âhında can vermek
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Boyun büktüm, perişanım, bu derdin sende tedbiri
Lebim kavruldu ateşten döner pâyinde tezkiri
Ne dem gönlün murad eylerse taltif eyle kıtmiri
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Yaman Dede

İrfanDunyamiz.com