Beğenilen Şiirler

bir gelin kiraz yıkarken

gün olur biz de göçeriz.
ardımızdan bizim de ağlayanlar bulunur
ne gün sayarım artık ne otobüs saatlerini düşünürüm
ötelere usulcacık yürürüm.
adı gürbüz’dü, yazı yazardı diyenler çıkar
gün olur biz de göçeriz
…
ama öyle baş köşede değil
ben, helva yiyen bir yetime bakarken ölmeliyim
veya bir fidan dikilirken
vakit akşam olmalı ya da az evvel
önüm sıra sevdiklerim geçmeli. sonra,
seni sevdim diyemediklerim.
bir gelin kiraz yıkarken ölmeliyim
…
denize bakarken
dik yamaçlar başında. üşürken
kuşlar ötüşürken. selâm verir gibi alır gibi yahut
arılar kovana dönerken ölmeliyim
kayıp kuzular tenhalarda melerken
vakit varken ölmeliyim
…
“saati de amma eski, üstelik kravatsız traşsız”
hep böyle derler ya benim için de geçerli
“bir yerden tanıyor gibiyiz iyi amma kim?”
komşu kadın son rüyamı hayra yorarken
bir dost bir dostunu ararken
ben, birileri adres sorarken ölmeliyim
…
vakit akşam olmalı ya da az evvel
rüzgâr henüz çıkmalı deniz duyulmalı
sedefkâr son sedefini kakmalı, bir ebrû bitmeli
bir yavru babasının geldiğini işitmeli
nasıl da sevinmeli
ben o gülüşü duyarken ölmeliyim
…
bir ressam son rengini koyarken
herkes bir tuhaf bakmalı
cebimde bir yığın bozuk para bulmalılar
bir tanıyan gelmeli, gözleri nemli
adı gürbüz’dü yazı yazardı demeli
vakit akşam olmalı ya da az evvel
ben, balıkçılar çıkarken ölmeliyim
işıklar henüz yanarken
birileri adres sorarken
gün olur biz de göçeriz
…
ne ay başını düşünürüz ne benzin fiyatlarını
demem o ki
kanaryalar su içerken ölmeliyim
tığ gibi delikanlılar, en bayraklı atlılar
altın ümitlerle yanı başımdan
doludizgin geçerken ölmeliyim
…
kamyonlar yokuşları sararken
ille de bayram ertesinde
köhne bir kum iskelesinde
ay doğarken ölmeliyim
…
bir gelin kiraz yıkarken ölmeliyim en iyisi
adı gürbüz’dü yazı yazardı demeliler
başucuma kiraz dikmeliler
bir dost bir dostunu ararken
bir gelin… kiraz yıkarken ölmeliyim

Gürbüz AZAK

İrfanDunyamiz.com

• Abdullah bin Mes’ud gerçek bir kahramandı…
• Sosyal medyada yaptığımız hatalar neler?
• İhsan kıvamında üç güzel hayat…
• İnsanın hayatı anlama çabası…
• Suudi Arabistan’da tasavvufun izleri…

İslam düşmanlarının tuzaklarını gördü
Girdiği mücadele bir ömür boyu sürdü
İlmi derya gibiydi, nice eserler verdi
Gönüllere işlendi, izleri silinmiyor!

Mütevazı hayatı örnekti müminlere
Zulme karşı direnci emsaldi yüz binlere
Birçok İslam düşmanı münafık, hainlere
Dünyayı dar etmişti; ardından gelinmiyor!

İlme olan sevdası mürekkebe bulaştı
Yazdığı her bir nüsha elden ele dolaştı
Çoğalıp, yayılarak, milyonlara ulaştı
Böyle bir eser henüz Dünya’da bulunmuyor!

Onu bilenler bilir; tanıyan iyi anlar
Peşini bırakmadı hak yola inananlar
Birer medrese oldu atıldığı zindanlar
Dava İslam olunca, zindanda ölünmüyor!

İslam görünüyordu onun tüm evsafında
Allah, Kur’an, ve Resul her sözde her lafında
İlmiyle küfre karşı imanın etrafında
Muhkem kaleler kurdu; surları delinmiyor!

Nefsini tüm şeytani şerlerden koruyanın
Risale-i Nurları fehmedip okuyanın
Kur’an’ın sırlarını kalbine dokuyanın
Aklı küfür yoluna katiyen çelinmiyor!

Daha ölmeden önce öldürmüştü nefsini
Şu keşmekeş hayattan almadı hevesini
Bir Ramazan, Urfa’da verdi son nefesini
Duası kabul oldu; mezarı bilinmiyor!

Mustafa Gül (Hamdi)

Bu şiir bir Ramazan ayında Urfa’da vefat eden Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinin anısına yazılmıştır…

İrfanDunyamiz.com

• Abdullah bin Mes’ud gerçek bir kahramandı…
• Sosyal medyada yaptığımız hatalar neler?
• İhsan kıvamında üç güzel hayat…
• İnsanın hayatı anlama çabası…
• Suudi Arabistan’da tasavvufun izleri…

Gönül hun oldu

Gönül hun oldu şevkinden, boyandım Ya Rasulallah
Nasıl bilmem bu nirana dayandım Ya Rasulallah
Ezel bezminde bir dinmez figandım Ya Rasulallah
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Gül açmaz çağlayan akmaz, İlahi nurun olmazsa
Söner alem, nefes kalmaz, felek manzurun olmazsa
Firak ağlar,visal ağlar, ezel mesturun olmazsa
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Yanan kalbe devasın sen, bulunmaz bir şifasın sen
Muazzam bir sehasın sen, dilersen rehnümasın sen
Habib-i Kibriyasın sen, Muhammed Mustafa-sın sen
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Erir canlar o gül buy-i revan bahşın hevasından
Güneş titrer, yanar, didarının bak ihtirasından
Perişan bir niyaz inler hayatın müntehasından
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Susuz kalsam, yanan çöllerde can versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlardan nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Ne devlettir yumup aşkınla göz, rahında can vermek
Nasip olmaz mı sultanım haremgahında can vermek
Sönerken gözlerim asan olur âhında can vermek
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Boyun büktüm, perişanım, bu derdin sende tedbiri
Lebim kavruldu ateşten döner pâyinde tezkiri
Ne dem gönlün murad eylerse taltif eyle kıtmiri
Cemalinle ferahnak et ki yandım Ya Rasulallah

Yaman Dede

İrfanDunyamiz.com

Gergin uykulardan kör gecelerden
Bir sabah gelecek kardan aydınlık
Sonra düğüm düğüm bilmecelerden
Bir sabah gelecek kardan aydınlık

Gökten yağmur yağmur yağacak renkler
Daha hoş kokacak, otlar, çiçekler
Ardından bitmeyen mutlu gerçekler
Bir sabah gelecek kardan aydınlık

Vurulup ömrünün ilkbaharında
Kanından çiçekler açar yarında
Cümle şehitlerin omuzlarında
Bir sabah gelecek kardan aydınlık

Işıklar dal-budak, her kolu İslâm
Gönüller, yürekler dopdolu İslâm
Tek ölçüsü İslâm, tek yolu İslâm
Bir sabah gelecek kardan aydınlık

İzmir’in sağından, Van’ın solundan
Erzurum, Edirne, Hatay yolundan
Kapı kapı tekmil Anadolu’mdan
Bir sabah gelecek kardan aydınlık

Abdurrahim Karakoç

İrfanDunyamiz.com

• Abdullah bin Mes’ud gerçek bir kahramandı…
• Sosyal medyada yaptığımız hatalar neler?
• İhsan kıvamında üç güzel hayat…
• İnsanın hayatı anlama çabası…
• Suudi Arabistan’da tasavvufun izleri…

İlahi hamdini sözüme sertâc ettim.

Zikrini kalbime mirac ettim.

Kitabını kendime minhâc ettim.

Ben yoktum var ettin; varlığından haberdar ettin.

Aşkınla gönlümü bikarar ettin.

İnayetine sığındım kapına geldim,

Kulluk edemedim affına geldim.

Şaşırtma beni doğruyu söylet, neşeni duyur hakikati öğret.

Sen duyurmazsan ben duyamam,

Sen söyletmezsen ben söyleyemem.

Sen sevdirmezsen ben sevemem.

Sevdir bize hep sevdiklerini, yerdir bize hep yerdirdiklerini.

Yar et bize erdirdiklerini

Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır

İrfanDunyamiz.com

Bir nazarda kalmayalım
Gel dosta gidelim gönül
Hasret ile ölmeyelim
Gel dosta gidelim gönül

Bu dünyaya kalmayalım
Fanîdir aldanmayalım
Bir iken ayrılmayalım
Gel dosta gidelim gönül

Biz bu cihandan göçelim
Ol dost iline uçalım
Arzu hevâdan geçelim
Gel dosta gidelim gönül

Ölüm haberi gelmeden
Ecel yakamız almadan
Azrail hamle kılmadan
Gel dosta gidelim gönül

Gerçek erene varalım
Hakkın haberin soralım
Yunus Emre’yi alalım
Gel dosta gidelim gönül

Yunus Emre

İrfan Dunyamiz.com

Hey yâranlar, hey kardaşlar.
Nic’ideyim n’ideyim ben.
Sen benim kulum değilsin.
Der olursa n’ideyim ben?

Zelil mağbun kala başım.
Anda hiç dinmeye yaşım.
Mahşer günü içim dışım.
Nâr olursa n’ideyim ben?

Suç anıcak göynür özüm.
Kan yaş ile dolar gözüm.
Yarın Hak katında yüzüm.
Kar’olursa n’ideyim ben?

Fesad ile dolu içim.
Hey Hoca bağışla suçum.
Ki Cehennem benim için.
Yer olursa n’ideyim ben?

Ben fesad içinde kaldım
Yunus eydür arttı derdim
Sine varıcağız kabrim.
Dar olursa n’ideyim ben?

Yunus Emre

İrfanDunyamiz.com

Bay-u geda, hep bu yönde buluşur

Tam eşitlik; işte böyle oluşur.

Kamburluk işten değil, aşktan imiş

Huşu’a bak! Sanki kalpler tutuşur.

Müslim olan hep öğünsün! Bin şükür:

Vakt girince yer bize mescit olur.

Çatlasa da seyreden ehl-i küfür;

Bizlere havz-ı huzur, mi’rac olur.

Nasrullah Hacımüftüoğlu

İrfanDunyamiz.com

Edebdir ki müeddeb eylemiştir nev-i insanı,
Edebdir ki mukarreb eylemiştir ehl-imanı.

Edeb dergah-ı Hak’de rütbe-i insan-ı kamildir,
Edeb ilm-i hakikatte verir ervaha irfanı.

Edebdir alem-i ma’nada fikr u zikre serçeşme,
Düşün ki ehl-i halden eyledi Kıtmir-i hayvanı.

Edebden bi nasib olmak cehalet ehlinin hali,
Edebsizlik peşiman eyledi İblis-i şeytanı.

Edeb nişane-i irfan edeble bulunur canan,
Edeb bir pare-i beyt-i nübüvvet kıldı Selman’ı.

Edeb yoldur makam-ı ısmete vasıl olanlar çün,
Edeb Yusuf içün valay-i izzet kıldı zindanı.

Bütün kevnin nizamatı edeble yeknesak olmuş,
Edebdir ayıran yekdiğerinden hakk u butlanı.

Edeb bir tac-ı haşmettir kılar insanı serefraz,
Bırahim’e esenlik oldu gülzar kıldı niranı.

Edeb derya-ı rahmettir Huda’nın lutf u ihsanı,
İlahi sen müeddeb eyle şu Hamdiyy-ı nadanı.

Mehmet Yalar (Hamdi)

İrfanDunyamiz.com