Günümüz dünyasında popüler olmak adına neler neler yapılıyor. Yeter ki şöhret olayım, yeter ki benim de adım duyulsun diye milyon liralık harcamalar yapılıyor. İnsanlar elbette etkileniyor. “Keşke ben de yapsam, keşke ben de gitsem, keşke benim de olsa” diyoruz. Demesek bile içimizden geçirir gibi oluyoruz. Bir seferinde Avrupa’dan karayolu ile …
DevamıÇocuklar için altın arayıcıları hikayesi…
Bir adada insanlar huzur ve barış içerisinde yaşıyorlarmış. Çok büyük olan bu adanın halkı tarım ve hayvancılık ile uğraşıyormuş. Her birinin bağı bahçesi varmış. Ada sakinleri, güzel yüzlü, tebessüm halinde, Allah’a ibadet eden hoş kimselermiş. Bir gün adada bol altın olduğunu duyan altın arayıcıları gemiyle adaya gelmişler. Adanın reisi neden …
DevamıDişçi Baba’dan harika bir ders…
Gazetecilik yaptığım yıllarda adım adım Anadolu’yu dolaştık. Bu ziyaret esnasında hem mesleğimizle ilgili haber yaptık hem de şehirlerimizin maneviyat erlerini tanıma imkânı bulduk. Yıllar önce ilk defa tanıştığım Konya’nın “Doktor Abi“si merhum Mehmet Hulusi Baybal Abimizden size bir hakikat mesajı nakletmek istiyorum. Kendisi insanlara hem tıbbı olarak şifaya vesile oluyor, …
DevamıSaatçi Osman Amca’dan tevekkül dersi
İrfan insanın sahip olabileceği en güzel nimetlerden biridir. İrfan sahiplerine yakın olmak da çok büyük bir nimettir. Bana; “En nasipli insan kimdir” diye sorsanız; “Çocukluğunu ve gençliğini tecrübeli ve bilgili insanların yanında geçiren kimsedir” derim. Hamdolsun çocukluğum işte böyle insanların yanında geçti. Onların her hallerinde bir ders, her hallerinde bir …
DevamıKaynaşmayanda hayır yoktur!
Eskiler ne güzel demişler: “Gönül muhabbet ister kahve bahane…” Hele insan yurtdışına gidince dilini anladığı, kültürünü bildiği bir kardeşi ile sohbet etmek istiyor. Hele hele yurtdışına yeni çıkmış birisinin bir hemşerisini bulup konuşması ya da Türkçe bir söz duyması o kadar sevindirici ki bunu gidenler ve yokluğunu hissedenler çok iyi …
DevamıKonağın önündeki irfan dersi…
Yıllar geçmesine rağmen hala unutamadığım ve ibretle, şükürle andığım olay 70’li yılların sonlarında Aksaray’da gerçekleşti. Günlerden pazartesiydi. İlkokul 5. sınıfa gidiyorum. Sabah erkenden okula gitmek için hazırlandım. Evimiz Çerkez Mahallesi’nde Sözeri Sokakta bulunuyordu. Aksaray Cumhuriyet İlkokulu‘na gitmek için o zamanlar Park Pastanesi’nin bulunduğu sokaktan geçeceğim, yolda yürürken bir davul sesi …
DevamıEski bir Londra hatırası
1988 yıllında 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyken, Londra’ya dil eğitimi almaya gittim. Londra’ya vardığımda bir İngilizce kursuna yazıldım ama oradaki eğitim benim için verimli olmadı. Amacım dili öğrenmek olduğu için, alternatif bir çözüm aradım ve buldum… Sokakta insanları dinlemek ve onlar ile konuşmak… İngilizceyi Londra’yı, Oxford’du, Camden Town’u gezerek ve …
DevamıAbi niye bizi kimse beğenmiyor?
Yurtdışında bulunan kardeşlerimize manevi gelişim anlamında destek olmak amacıyla mini bir program yapmıştık. Düsseldorf’tan başlayarak Lüksemburg, Belçika, Almanya, Avusturya, Macaristan, Sirbistan, Makedonya, Yunanistan’ı içine alıp kara yoluyla güzel ülkemiz Türkiye’ye gelme programıydı bu. Programın amacı ise, minibüsümüzde bulunan yurtdışında yetişmiş genç kardeşler ile birlikte, hem gezmek hem de Hoca Ahmet …
DevamıHakkı amcadan öyle bir ders aldım ki…
İstanbul deyince bu şehre ayrı bir muhabbetim vardır. 1978 yılında bir yaz ayında henüz çocukken İstanbul’a gelmiştim. Fatih- Balat Vodina caddesinde kalıyordum. Bu sefer uzun kaldım, bir ayı biraz geçti. Müze gezmeleri, her gördüğüm yiyecekleri “bu neymiş” deyip almalar, çarşamba pazarında “aman bu ucuzmuş” deyip yedi sülaleye hediye almalar derken …
DevamıAksaraylı Ali Akça hocadan bir hatıra
Çocukluğumun yaz Kur’an kurslarının bende ayrı bir yeri vardır. Aksaray Küçük Bölcek Mahallesi’nin küçük bir mescidi vardır. Cami demiyorum çünkü o yıllar minberi olmadığı için Cuma namazı kılınmazdı. Sonradan minber ilave edildi de cuma kılınmaya başladı. Bugün Cami birçok hatırları ile ayakta duruyor. Hikâyemiz 1976 yılının yazında geçiyor. Bendeniz 10 …
Devamı