Beğenilen Şiirler

Halime-i Sa’diye,
Çok iyi bir insandı,
Beni Sâ’d yurdunda,
Kocasıyla yaşardı.

Kocası Haris ise,
Çok fakir bir adamdı.
Çocukları her zaman,
Sofradan aç kalkardı.

Şeyma ile Üneyse,
Sevgili kızlarıydı,
Kardeşleri Abdullah,
Bir tek oğullarıydı.

Kuraklık senesinde,
Fakirlik heybesinde,
Kocasıyla beraber,
Bir gün yollara düştü.

Merkebi çok yavaştı,
Devesi çok yaşlıydı,
Yollarda oyalanıp,
Mekke’ye geç kalmıştı.

Amacı bir bebeğe,
Sütannelik yapmaktı,
Fakirlikten kurtulup,
Varlığa kavuşmaktı.

Sütannelerin hepsi
Zengin baba arardı,
Bir bebek yetim ise,
Hepsi ondan kaçardı.

Bebeklerin çoğunu,
Sütanneler almıştı
Amine’nin yetimi,
Sütannesiz kalmıştı.

Hiç kimseler almazken
Onu halime aldı
Sütanneler içinde,
Halime bir başkaydı.

Ceddi Abdulmuttalip,
Halime’yi görünce
Sevgili torununu,
Ona vermek istedi.

Halime Ana önce,
Kocasına danıştı.
Haris tamam deyince,
Annesiyle konuştu.

Annesi bebeğini,
Beyaz yüne sarmıştı.
Kundağının altına,
Yeşil örtü sermişti.

Halime yavrucuğu,
Görünce çok sevmişti,
Onu bağrına basıp,
Kanadını germişti.

Eve geri dönünce,
Sanki bir rahmet indi.
Aziz misafirinin,
Güzel kokusu sindi,

Ağaçları meyveler,
Koyunları süt verdi,
Sayesinde hanesi,
Bereketlere erdi.

Onu dört yıl gül gibi,
El üstünde büyüttü,
Saçlarını okşarken,
Dizlerinde uyuttu.

Müslümanlar ismini,
Hep vefayla andılar,
Halime Ana diye,
Gönüllere yazdılar.

Aydın Başar

İrfanDunyamiz.com

Mevlâ ile eyle bâzâr
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver
Tevekkülün eyle hezâr
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Veren alan O’dur hemân
Ne halk ederse her zemân
Rezzâk-ı merzûk bî-gümân
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Dalma derin deryâlara
Dahî tehî sevdâlara
Düşme ulu gavgâlara
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

İnsâf ile merhameti
Mahlûka eyle hürmeti
Harâm helâle dikkati
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Tesbîh ile bâzâra var
Tevhîd ile eyle güzâr
Mevlâ ile ol yâr-i gâr
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Kitâb ile eyle şitâb
Doğru söz ile kıl hitâb
Bahr-i Hudâ’da ol hubâb
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Alanda satanı gözet
Satanda alanı gözet
Kârında kalanı gözet
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Ekser-i a’zam kanâ’at
Kanâ’atde bul berekât
Kanâ’atle et harekât
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Dünyâ için etme cedel
Âhirete verme halel
Allah için eyle amel
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Tevekkülünde niyeti
Mevlâ rızâsı himmeti
Allah için kıl gayreti
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Allah için ticâreti
Et bu güzel ibâdeti
Ver sadaka vü zekâtı
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Evlâd ıyâlin şâd ola
Hakk’dan sana imdâd ola
Nârdan tenin âzâd ola
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Akrabâlara hürmet et
Mü’minlere muhabbet et
İhtiyarlara hizmet et
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Atan anan ger vâr ise
Tâli’in bahtiyâr ise
Devletin sana yâr ise
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Kulluklarında dâim ol
Amellerinde kâim ol
Edeb ile bir hâdim ol
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Fenâya kılma i’tibâr
Bekâda yap âlî diyâr
Her dü-serâ ol bahtiyâr
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Lutfî gibi olma alîl
Bu dünyâ zamânı kalîl
Gelen gider sana delîl
Mevlâ’dan al Mevlâ’ya ver

Alvarlı Efe

İrfanDunyamiz.com

Görmeyen derdinden inler; bilmem ki gören neylesin?
Gören sana doymuş mu ki, görmeyen ah eylesin?

Ne bahtiyardır seni seven, kardeşlerin, evlatların,
İzlerini takip eden, vefa ehli yaranların.

Seni sevenler cennet yoldaşı, yol arkadaşıydı.
Hem hata örter, kusur gizler, hem fena fil ihvandı

Ayırmazdın birbirlerinden, gül misali koklardın,
Değişemezdin dünyalara, elmas gibi saklardın,

Birinin eline diken batsa, ellerin kanardı.
Öyle bir gönül ki, başkasının derdiyle yanardı.

Ey Allah’ın sadık kulu, habibinin hizmetkârı!
Seni seven Hakk’ı sever, yoktur bundan başka kârı,

Not: Altınoluk Dergisi, Temmuz, 2017 sayısında yayınlanmıştır.

Aydın Başar

^{İrfanDunyamiz.com}

ERENKÖY ÇEVRESİ İRFAN DÜNYAMIZ

• Selât-ü selam hassasiyeti…
• Seyda Muhammed Konyevi’den Güzel Eser
• Mehmet Feyzi Efendi farklı bir zattı…
• Celalettin Ökten Hoca sade yaşardı…
• Konya günlerim böyle başladı…

Aceb bir kârubânhâne bu dünyâ,
Gelen gider konan göçer bu ilden.
Vefâsı yok safâsı fânî hulyâ,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Civânları cefâ ile eder pîr,
Ne gedâlar güler bunda ne emîr,
Misâfirhânedir ol pâk-i zamîr,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Yıkar tahtları şâhların başına,
Çalar yere ağu katar aşına,
Yazar hasbihâlin mezar taşına,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Görülmemiş vefâsızın vefâsı,
Ecel şerbetinin yokdur şifâsı,
Bu dâr-ı mihnetin olmaz safâsı,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Nice al yeşili sürer bâzâra,
Dûçâr eyler büyük âh-ı hezâra,
Nazar eyle bugün bu reh-güzâra,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Nice serv-i revân cânlar ölürler.
Gider kabristâna mihmân olurlar.
Küçük yavruları yetîm kalırlar.
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Yüzü gülden güzel gül-desteleri,
Yüzü handân gül-i nev-resteleri,
Cemâl-i yârine dil-besteleri,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Aman Lutfî gibi gâfil bulunma,
Ölümdür âkıbet ferah salınma,
Muhakkak sen de ölürsün alınma,
Gelen gider konan göçer bu ilden.

Alvarlı Efe

İrfanDunyamiz.com

Aşkın yakıp eyledi nâr cümle işimi kıldı zâr
Gitdi kamu nâmûs u âr ey yâr-ı sâdık yâr yâr

Gönlüm sana hayrânedir dîdelerim giryânedir
Bu cân dahi kurbânedir ey yâr-ı sâdık yâr yâr

Bî-çâre kıldın gönlümü âvâre kıldın gönlümü
Bîmâre kıldın gönlümü ey yâr-ı sâdık yâr yâr

Bu gözlerim ermek diler dîdârını görmek diler
Pâyına yüz sürmek diler ey yâr-ı sâdık yâr yâr

Mürüvvet issi âlî-şân müştâkadır sana bu cân
Derdinledir hâlim yamân ey yâr-ı sâdık yâr yâr

Hulûsî’nin yüzü kara her dem düşer âh u zâra
Huzûruna nice vara ey yâr-ı sâdık yâr yâr”

Es Seyyid Osman Hulusi Efendi

İrfanDunyamiz.com

Ey güzeller güzelinin torunu,
Hep melekler bezemişler nurunu,

Fahr-i Cihan, okşamış dudağını,
Fatma Ana, koklamış yanağını,

Ebû Tûrab, getirmiş rızığını,
Hasan ile pay etmiş azığını,

İlim irfan ocağında büyümüş,
Hilm-i şefkat, kucağında uyumuş,

Genç yaşında, nice sırlara ermiş,
Cehd eyleyip, nefsi yerlere sermiş,

Zühd-ü takva libâsına bürünmüş,
Hâl ehline melek diye görünmüş,

Her haliyle zamanın birincisi,
Nitekim o, Ehl-i Beyt’in incisi,

Zarafette sanki bir gül goncası,
Pek bulunmaz dört yapraklı yoncası,

Adalette hiç sarsılmaz ölçüsü,
Hakkı üstün tutanların öncüsü,

Bu sebepten, zulme boyun eğmedi,
Secde hariç, başı yere değmedi,

Bedelini Kerbela’da ödedi,
Varlığını Hak yoluna adadı,

Başa çalıp ekâbir gururunu,
Hâlas etti ümmetin onurunu,

Ey Hâce gel, bu şehidi analım
Ehl-i Beyt’in sevgisine kanalım,

Ol Resulün, tebliğine uyalım,
Cümlesine sâlevât okuyalım,

Cennetinde kavuşmayı umalım,
Canlar kurban Hüseyin’e doyalım…

Aydın Başar

İrfanDunyamiz.com

Meydan Okuyoruz

Meydan okuyoruz, duymayan duysun,
Ölsek de kalsak da Allahu ekber.
Nerde zalim varsa toplanıp gelsin,
Ölsek de kalsak da Allahu ekber.

Kökümüz mazide sökülmeyiz biz,
Bir ulu çınarız yıkılmayız biz,
Batıl karşısında bükülmeyiz biz,
Ölsek de kalsak da Allahu ekber.

Acıyı hayatla harman eyledik,
Derdi sabrımızla derman eyledik,
Tâ kalû belâ’da iman eyledik,
Ölsek de kalsak da Allahu ekber.

Nerde düşman varsa gelsin sıradan,
Biz korkuyu kaldırmışız aradan;
Sahibimiz şanı yüce Yaratan,
Ölsek de kalsak da Allahu ekber.

Gazileri bekler nimet kapısı,
Şehitleri özler cennet kapısı;
Namertlere kalsın zillet kapısı,
Ölsek de kalsak da Allahu ekber.

Bestami Yazgan

İrfanDunyamiz.com

Maksad o Yâr’dır, Yârin unutma.
Gayrı zünnârdır Yârin unutma

Zikr eylesen de şükr eylesen de
Fikr eylesen de Yârin unutma

Hayrın kusûrun hüznün sürûrun
Olsun huzûrun Yârin unutma

Sırrına mahrem Yârin bilip hem
Yâd eyle her dem Yârin unutma

Nemrûd deyeler matrûd deyerler
Merdûd deyeler Yârin unutma

Atîk olursun refîk olursun
Sıddîk olursun Yârin unutma

Yârin kemendi zülf-i semendi
Boynunda bendi Yârin unutma

Bil anı hâzır hâline nâzır
Et vird-i hâtır Yârin unutma

Fâsık desinler fâcir desinler
Sen sâdık olup Yârin unutma

Hulûsî her bâr yâdın olup Yâr
Kur gizli pâzâr Yârin unutma

Es Seyyid Osman Hulusi Efendi

İrfanDunyamiz.com

Herkes bir Kâbil olmuş, zulmün bataklığında
Hak uğruna can veren, Hâbil’ler’i özledim

Dünya putlarla doldu, ulûhiyet kayboldu
Bu çirkef şirk içinde, İbrahim’i özledim

Zulüm dünyayı sardı, her tarafta bir Câlût
Câlût’lara son veren, Dâvûd’ları özledim.

Yönümüzü şaşırdık, ele yalvarır olduk
Süleyman’a yol veren, Hüdhüd’leri özledim

Yaşanmıyor dünyanın, bu rahmet kıtlığında
Rahmeti unutulan, Muhammed’i özledim

Bir sömürü düzeni, kuruldu dünyamızda
Âdil Ömer Fârûk’un, kamçısını özledim

“Hilâfet” kaldırıldı, “Saltanat” oturtuldu
Saltanata “yok!” diyen, Hüseyin’i özledim

Keyifte Müslümanlar, tebliği unuttular
Endülüs sahilinde, Tarîfe’yi özledim

Kudüs kurtulmuş idi, Haçlıların zulmünden
Siyonist durduracak, Selahattin’i özledim.

Müslümanlar perişan, irfân öksüzü oldu
Onlara yön verecek, Bennabî’yi özledim

Amerika doymuyor, insan kanı içmeye
Zulmüne isyan eden, “Apaçi”yi özledim

Emperyalist deyince, İngiliz akla gelir
Onlara karşı duran, Jeanne d’Arc’ları özledim.

Köle oldu Efendi, benliğinden soyuldu
Efendilere Emîr, Köle Zeyd’i özledim

Nâmert bir savaş sardı Müslüman’ın yurdunu
Uçağa sapan atan, çocukları özledim

Ahlâksızlık zirvede, hayâ ise yok oldu
İffetin bânileri Meryem’leri özledim

İmânda taviz vermek maharet oldu şimdi
İmân için doğranan Sihirbazı özledim

Dünyam darmadağınık ne ak belli ne kara
“Sûr” sesleri geliyor, ben vuslatı özledim

(sallellahu aleyhi ve sellem ve aleyhis selam)

İhsan Süreyya Sırma

İrfanDunyamiz.com

Ya ilâhi, Senden ola Rahmet
Çekerim yoksa azab ı Zahmet
Olmasa Rahmetine ümîdim
Bu kadar masiyet işler miydim!

Nefs i şeytan beni madur etti
Fikrim ‘ma ğarreke’den devretti
Rahmetin oldu bu isyana sebep
Yine Sen Mağfiret eyle Ya Rab

Destigir et bu Hasîb i zâre
Düşmesin kendi eliyle nare
Erişe Lütf u inayet nagâh
Son kelâmım ola Allah, Allah

Hasîb Dürrî Efendi

İrfanDunyamiz.com