Geylani Akan

Gönülden sevilen dostlar unutulmuyor. 1991 yılında Ankara’dan Rize’ye göç etmek zorunda kalmıştım. Rize’de kimseyi tanımıyordum. Başkent gibi büyük bir şehirden Rize gibi küçük bir şehre gitmiş, doğrusu başlangıçta orada çok sıkılmıştım. Rize’ye varışımın ilk günlerinde uzun boylu bir gençle tanıştım. İsmi Süleyman’dı. Süleyman: “Biz ara sıra arkadaşlarla bir çay ocağında …

Mahallemizde oturan Tahsin Amca, zaman zaman Kadir isminde bir arkadaşından bahsederdi. Bir defasında aynı dairede çalıştığı bu arkadaşıyla ilgili bir hatırasını anlattı. Bir gün saat 11.40’ta Tahsin Amca çalıştığı şubeden dışarı çıkmak zorunda kalmış. Dışarı çıkarken de Kadir Amca’ya: “Saat 11.40. Ben gidiyorum, eğer Müdür Bey gelirse ayrıldığım saati değil …

Yurtdışında yaşayan kardeşlerimiz ile sohbet ettiğimizde üç beş kelamdan sonra sözün vatanımız ile ilgili konulara geldiğine şahit oluruz. Türkiye doğumlu olanların gece gündüz hayalleri, doğdukları köyleri, şehirleridir.Avrupa’da doğan gençlerinde yetiştiği ortama göre şekil aldığını gördük. Avrupa’da doğup büyümelerine rağmen ülkemizdeki bir çok insanlardan daha şuurlu gençleri yurtdışında görmek nasip oldu. …

Karadeniz’in incisi Rize’de 3,5 yılım geçti. Karadeniz’in insanı çok sıcakkanlı, yardımseverdir. Yaptıkları yardımları da genelde gizli yaparlar. Rize’de yakından tanıdığım, çok değerli insanlar oldu. Ramazanlarda işyerlerinde sürekli fakir fukaraya yemekler veren Mustafa Bekiroğlu ağabeyimiz de Kuyumcular Çarşısı’ndaki yardımsever o güzel insanlar da infakta örnek simalardı. Her biri birbirinden üstün meziyetlerle …

İki genç geliyordu…. Erkeğin kulaklarında çok sayıda küpeler, kızın ise uygunsuz kıyafetleri vardı. Tavırları, konuşmaları ile dikkat çekmeye çalışıyorlardı. Nedir bu gençlerimizin hali diye düşündüm. Yanımdaki arkadaş; “Bunların cebinde Kağıt (Diploma) var” dedi. Değerlerini unutturan bir parça kağıt olmaz olaydı… Bir toplantıda bir şahsın etrafı çok sayıda insanlar ile dolu …

Bizim çocukluğumuzdaki hayat şartları bugünkünden çok farklıydı. Nahiyemizin ortaokulunun ilk öğrencileri bizlerdik. Okulumuz eski bir binaydı. Öğretmenimiz genelde olmazdı. İlk aylarda bir iki öğretmen vardı, onların da yaşı çok gençti. Bir tanesi nişanlıydı. Memleketi de bizim oraya yakın olduğu için her hafta nişanlısını görmeye gider, bazen 3-4 gün gelmezdi. Yani …

Simitçi Mücahit’i bir gün çok üzgün görmüştüm. Bir sorunu olduğunu anladım ve öğrenmek istedim: “Bir sıkıntınız, derdiniz mi var?” “Hayır, nefsimle ilgili bir şey yok. Yalnız komşumuz Cesur, namazı bıraktığı yetmemiş gibi şimdi de gitmiş bir meyhane açmış. Namazlarımda dua ediyorum, siz de dua edin,” dedi. İnsan imanın tadını alınca …

İnsan olmak ya da insan doğmak elimizde değildir. Yaratan isteseydi bizleri başka bir varlık olarak da yaratırdı. Diğer varlıklardan üstün olan aklımız, konuşma özelliğimiz ve sosyal yönümüz bizdeki değerleri öne çıkartır. Televizyon evlere girdi, sosyal medya hayatımıza girdi, sosyal yönümüz yok olmaya başladı. En önemli mekanlarımız camilerde bile kimse kimseye …

Muğla’da bir programına katılmıştım. Birkaç defa gittiğimden dolayı orada birçok dostum vardı, bu sayede onlarla da hasret gidermiştik. Ertesi gün Yatağan İlçesi’nden otobüse bindim, gözlerimden uyku akıyordu. Uyumak için koltuğumu arkaya doğru yatırdım. 50 km kadar yol gitmiştik, fakat ben uyuyamamıştım. O esnada yanımdaki koltuğa genç bir arkadaş geldi. Bayağı …

Çocuk yaşta Namaza başlamıştım. Camiye her gittiğimde anlattıkları şeyler çok hoşuma gidiyordu, can kulağı ile dinliyordum bir yandan da hafızaya kaydediyordum. Falan yerde bir âlim veya arif var dediklerinde üşenmeden oraya gidiyordum. Bazen yalnız bazen grup halinde oluyorduk. Oralar bana gül bahçesi gibi geliyordu. Kokladıklarımı dağıtmayı çok seviyordum. O zamanlar …