Geylani Akan

Karadeniz’in incisi Rize’de 3,5 yılım geçti. Karadeniz’in insanı çok sıcakkanlı, yardımseverdir. Yaptıkları yardımları da genelde gizli yaparlar. Rize’de yakından tanıdığım, çok değerli insanlar oldu. Ramazanlarda işyerlerinde sürekli fakir fukaraya yemekler veren Mustafa Bekiroğlu ağabeyimiz de Kuyumcular Çarşısı’ndaki yardımsever o güzel insanlar da infakta örnek simalardı. Her biri birbirinden üstün meziyetlerle …

İki genç geliyordu…. Erkeğin kulaklarında çok sayıda küpeler, kızın ise uygunsuz kıyafetleri vardı. Tavırları, konuşmaları ile dikkat çekmeye çalışıyorlardı. Nedir bu gençlerimizin hali diye düşündüm. Yanımdaki arkadaş; “Bunların cebinde Kağıt (Diploma) var” dedi. Değerlerini unutturan bir parça kağıt olmaz olaydı… Bir toplantıda bir şahsın etrafı çok sayıda insanlar ile dolu …

Bizim çocukluğumuzdaki hayat şartları bugünkünden çok farklıydı. Nahiyemizin ortaokulunun ilk öğrencileri bizlerdik. Okulumuz eski bir binaydı. Öğretmenimiz genelde olmazdı. İlk aylarda bir iki öğretmen vardı, onların da yaşı çok gençti. Bir tanesi nişanlıydı. Memleketi de bizim oraya yakın olduğu için her hafta nişanlısını görmeye gider, bazen 3-4 gün gelmezdi. Yani …

Simitçi Mücahit’i bir gün çok üzgün görmüştüm. Bir sorunu olduğunu anladım ve öğrenmek istedim: “Bir sıkıntınız, derdiniz mi var?” “Hayır, nefsimle ilgili bir şey yok. Yalnız komşumuz Cesur, namazı bıraktığı yetmemiş gibi şimdi de gitmiş bir meyhane açmış. Namazlarımda dua ediyorum, siz de dua edin,” dedi. İnsan imanın tadını alınca …

İnsan olmak ya da insan doğmak elimizde değildir. Yaratan isteseydi bizleri başka bir varlık olarak da yaratırdı. Diğer varlıklardan üstün olan aklımız, konuşma özelliğimiz ve sosyal yönümüz bizdeki değerleri öne çıkartır. Televizyon evlere girdi, sosyal medya hayatımıza girdi, sosyal yönümüz yok olmaya başladı. En önemli mekanlarımız camilerde bile kimse kimseye …

Muğla’da bir programına katılmıştım. Birkaç defa gittiğimden dolayı orada birçok dostum vardı, bu sayede onlarla da hasret gidermiştik. Ertesi gün Yatağan İlçesi’nden otobüse bindim, gözlerimden uyku akıyordu. Uyumak için koltuğumu arkaya doğru yatırdım. 50 km kadar yol gitmiştik, fakat ben uyuyamamıştım. O esnada yanımdaki koltuğa genç bir arkadaş geldi. Bayağı …

Çocuk yaşta Namaza başlamıştım. Camiye her gittiğimde anlattıkları şeyler çok hoşuma gidiyordu, can kulağı ile dinliyordum bir yandan da hafızaya kaydediyordum. Falan yerde bir âlim veya arif var dediklerinde üşenmeden oraya gidiyordum. Bazen yalnız bazen grup halinde oluyorduk. Oralar bana gül bahçesi gibi geliyordu. Kokladıklarımı dağıtmayı çok seviyordum. O zamanlar …

Bir müddet önce sağlığımızla ilgili bir imtihan geçirdik. Sabah namazını ikame etmek için gittiğim Piremir Sultan Camii‘nde, namazı eda ettikten sonra en çok kullandığım dilim ve bana dünyayı diyar diyar gezdiren ayaklarım tutmaz oldu ve yürüyemeyecek hale geldi, özelliğini kaybetti. Sağlık nimetinin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha idrak …

1930’lu yıllarda açılan Köy Eğitmen Kursları’nda yetişen eğitmenler ülkemizdeki eğitim ve öğretim seferberliğinin bir ayağı olarak okuma yazma oranının yükseltilmesi için hizmet etmeye başlamışlardı. (Köy Enstitüleri bu bahsettiğim kurslardan daha sonra açılmıştır.) Bizim ilçemizde de eğitmen olarak hizmet eden, köy halkı tarafından “Mevlüt Çavuş” olarak tanınan Mevlüt Akan Amcamız görev …