Etmek için gönlü rahmetten cüda Ummana uzanan eller kırılsın! Vermişiz veririz binlerce feda, Reyhana uzanan eller kırılsın!
Garibdir bu dinin gülleri Ya Rab, Kahreyle şu kara yelleri Ya Rab, Sanki Ebu Leheb’in elleri ya Rab, İmana uzanan eller kırılsın!
Nura nefret kusan Ebu Cehiller, Zulümde Nemrud’dan daha ehiller, Ya Rab, bunlar hiç insaflı değiller; Kur’an’a uzanan eller kırılsın!
Gönül kâbemizi yıkmaya gelen, Mel’un Ebrehe’nin üstüne gökten, Sal Ebabil kuşlarını yeniden Burhana uzanan eller kırılsın!
Bizi haramiye kervan eyleme, Şu yerde ismini kurban eyleme, Yedi kat gökleri zindan eyleme, Ezana uzanan eller kırılsın!
Tuzaklar bülbülü boğmadan daha, Gülü kurban için eğmeden daha, Kirli parmakları değmeden daha, Vicdana uzanan eller kırılsın!
Önüne serilmiş onca ibreti, Görmez helak olan bunca milleti. Şu kör başlar haketmiştir zilleti Yârân’a uzanan eller kırılsın!
Koru Kur’an’ını, yaşasın İslam, Safası, şifası eylesin devam, Hasta can çıkmadan yalvarır, Mevla’m Dermana uzanan eller kırılsın!..
Hazret-i Nuh gibi avaz eyleriz, Ve “enni mağlubun fentasir” deriz. Ver nusrat elini tutsun elimiz Sübhana uzanan eller kırılsın!
Sukutî der, budur bir tek silahım, Dûamızı kabul eyle Allah’ım. Bir müjdeyle doğsun artık sabahım İrfana uzanan eller kırılsın! Nankörlere hürmet için şeytanca Furkan’a uzanan eller kırılsın!
Not: Bu şiir Altınoluk Dergisi’nin Ekim 1997 tarihli sayısından iktibas edilmiştir.
Derin dereler geçtim, karlı dağları aştım, Bazen çevremde döndüm, bazen düz yolda şaştım… Bir avuç sevgi diye kapı kapı dolaştım, Verenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”
Deryâ, denizler, göller, rahmet bekliyor çöller, Son sonbahar iklimi, hasretle eser yeller… Uykuyu uyutup da birlikte gonca güller, Derenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”
Yûnus «bezm-i elest»te içmiş aşk bâdesini, Severek, sevilerek doldurmuş vâdesini… Seherde secde için sevgi seccadesini, Serenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”
Sevgisiz bir dünyada insan yaşamaz diye, Sevgi, Vedûd Mevlâ’dan kullarına hediye… Nübüvvet gülzârında rû be rû sevgiliye, Soranlar dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”
Gözde nur, dilde duâ, sevgi kuşta kanattır, Sevilmek ayrı huzur, sevmek ayrı sanattır… Rabbim gerçek sevgiyi n’olur bize de tattır! Yârenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”