Sevgi semadan gelir/ Abdullah Gülcemal

Sohbetlerde dinledim, kitaplarda okudum,
Erenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”
Gönül tezgâhı kurdum, ilmek ilmek dokudum,
Görenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”

Derin dereler geçtim, karlı dağları aştım,
Bazen çevremde döndüm, bazen düz yolda şaştım…
Bir avuç sevgi diye kapı kapı dolaştım,
Verenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”

Deryâ, denizler, göller, rahmet bekliyor çöller,
Son sonbahar iklimi, hasretle eser yeller…
Uykuyu uyutup da birlikte gonca güller,
Derenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”

Yûnus «bezm-i elest»te içmiş aşk bâdesini,
Severek, sevilerek doldurmuş vâdesini…
Seherde secde için sevgi seccadesini,
Serenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”

Sevgisiz bir dünyada insan yaşamaz diye,
Sevgi, Vedûd Mevlâ’dan kullarına hediye…
Nübüvvet gülzârında rû be rû sevgiliye,
Soranlar dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”

Gözde nur, dilde duâ, sevgi kuşta kanattır,
Sevilmek ayrı huzur, sevmek ayrı sanattır…
Rabbim gerçek sevgiyi n’olur bize de tattır!
Yârenler dediler ki: “Sevgi semâdan gelir.”

Abdullah Gülcemal

İrfanDunyamiz.com

• Seyda Muhammed Konyevi’den Güzel Eser
• Mehmet Feyzi Efendi farklı bir zattı…
• Celalettin Ökten Hoca sade yaşardı…
• Konya günlerim böyle başladı…
• Makama gelince beni tanımadı…