İrfan Dünyamız Kendi İrfanımızı Keşfet!
Hasan-ı Basri’nin şöyle dediği rivayet edilmiştir:
“Resulullah sallellahü aleyhi ve sellem’in başı Hazreti Aişe radıyellahu anha’nın kucağındaydı.
Derken uykuya daldı.
Hazreti Aişe radıyallahu anha Ahireti hatırlayarak ağladı.
Gözünden akan yaşlar Peygamber sallellahü aleyhi ve sellem’in mübarek yanakları üzerine damladı.
Resûlullah sallellahü aleyhi ve sellem bu gözyaşlarıyla uyandı.
Başını kaldırdı ve: “Niye ağlıyorsun, ey Aişe?” diye sordu.
Hazreti Aişe: “Ey Allah’ın Resulü, Ahireti hatırladım da…
Acaba Kıyamet günü yakınlarınızı hatırlar mısınız?” dedi.
Bunun üzerine Peygamber sallellahü aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Canım kudretinin elinde bulunan Allah’a yemin ederim ki, şu üç yerde kişi kendisinden başka hiç kimseyi hatırlamaz:
Teraziler kurulup insanların amelleri tartıldığı zaman iyilik kefesinin hafif mi, yoksa ağır mı geldiğini öğreninceye kadar.
Amel sahifeleri dağıtıldığı zaman, sağ elinden mi, yoksa sol elinden mi verildiğini bilinceye kadar. Bir de Sırat yanında.”
Kaynak: Hâris el-Muhâsibî, Farzet ki Öldün, Tercüme: Abdülaziz Hatip, s. 50
Peygamberimizin mütevazi yaşantısı yazısını okumak için lütfen buyurunuz.
İrfanDunyamiz.com
