Ali çok akıllı bir çocukmuş.
Her zaman annesine yardım edermiş.
Sabahleyin kalkmış, annesi kahvaltıyı hazırlarken ona;
“Sana yardım etmemi istermisin anne” demiş.
Annesi de; “Çok iyi olur, sofraya çatalları koyabilirsin” demiş.
Ali de sofraya çatalları koymuş.
Sonra kahvaltıya başlamışlar.
Annesini üzmeden kahvaltıyı bitirmiş.
Annesi; “Masadan tabakları verir misin?” demiş.
O da annesinin dediğini yapmış.
Annesi ütü yaparken; “Sana yardım edeyim mi anne” demiş.
Annesi de “Ütü için su getirir misin” demiş.
O da suyu dökmeden getirmiş.
Sonra annesi namaz kılarken, seccadesini sermiş.
Akşam olunca babası ondan gözlük bezini getirmesini istemiş.
O da babasına öbür odadan gözlük bezi getirmiş.
Ali anne babasına yardım etmeyi çok seviyormuş.
Bu hikaye de burada bitmiş.
Not: Bu yazıyı Mustafa Ensar Başar 7 yaşındayken yazdı.
Mustafa Ensar Başar/ İrfanDunyamiz.com