İrfan Dünyamız Kendi İrfanımızı Keşfet!
1981 senesinde Rizeli merhum İsmail Efendi’nin Hanımı Bafra’da yatılı bir kız medresesi açtı. Öğrenciler medreseye çarşafla geliyor, gidiyor, okuyorlardı. Manzaradan rahatsız olan birkaç kişi medreseyi ihbar etti. Kurs basıldı, Hoca Hanım karakola götürüldü. İfadesi alındı fakat serbest bırakılmadı. Efendi Hazretleri bu olayı duyunca Kasımpaşalı Kemal Efendi’yi çağırıp ona şöyle söyledi:
– Derhal Samsun’a git, Kâmil Hoca’yı bul. Bafra’da ders okuturken tutuklanıp, nezarete atılan Hoca Hanım’ı Karakol’dan çıkarın. Hoca Hanım oradan çıkmadan bize evimize gidip, istirahat etmek helal olmaz. O Hoca Hanım kurtulana kadar İsmailağa Camii‘nde bekleyecek, evime gitmeyeceğim, dedi.
Kemal Efendi Samsun’a varınca Engiz’e geldi, Efendi’nin sözlerini aktardı. Bir müddet “Hoca Hanımı nasıl kurtarabiliriz?” üzerinde konuştuktan sonra Kemal Efendi Hocamızla birlikte Samsun’a gittik. Eşraftan Merhum Enver Abdik Ağabeyi ziyaret edip meseleyi anlattık. Hoca Hanım kurtulmadan Efendi Hazretleri evine gitmeyecek, istirahat etmeyecek, biz de bir şeyler yapalım dedik.
Bunun üzerine Enver Abi,
– Yürüyün Vali Bey’e gidelim bu olayı anlatalım inşallah bize bir yardımı dokunur, dedi.
Enver Abi Vali ile iyi tanışırdı. Birlikte Valinin odasına girdik. Bana kendini tanıt ve hadiseyi tam olarak anlat dedi. Valiye meseleyi şu şekilde anlattım:
– Ballıca’da (Ondokuzmayıs) Diyanet’e bağlı bir kursumuz var. Orada 100 kadar öğrenci okutuyorum. Rizeli İsmail kardeşimizin de hanımı da Bafra’da hanım kardeşlerimizi okutur. Ne var ki birilerinin şikâyeti üzerine kardeşimizin hanımını karakola götürüp, tutukladılar. Hanım kardeşimizin kurtulması için devreye girmenizi istirham ediyoruz, dedim.
Bunun üzerine Vali Bey Bafra Kaymakamı’na telefon edip şöyle talimat verdi:
– Kaymakam! Kur’an-ı Kerim okutan bir hoca içeriye alınmaz. Derhal Hoca Hanım’ı serbest bırakın.
Allah Teâlâ’nın inayetiyle Hoca Hanım nezaretten kurtuldu. Kemal Efendi de haberi Efendi Hazretleri’ne vermek için ilk otobüsle İstanbul’a hareket etti.
Müslümanlar uzun yıllar devam eden baskılar altında adeta bir Ashab-ı Kehf hayatı yaşadı. Fakat içi rahmet, hareket, tedris ve zikir dolu olan bir mücadele; uyandırmak için yaşanan bir uykuydu bu. Müminler evlatlarını, alimler talebelerini içi mücahade olan bir hakikat uykusuna çekilerek korudu. Allah Teâlâ bizi bugünlere hazırlayan hocalarımızdan ebediyyel ebed razı olsun.
Not: Bu yazı İhsan Şenocak’ın “Babamın Hatıraları ile Yakın Tarih” isimli eserinden iktibastır.
Kamil Şenocak/ İrfanDunyamiz.com
Yayın Yönetmeni Notu: Bazı insanlar Allah dostu olmayı kolay zannediyorlar. Oysa Allah dostu olmak ulüvv-i himmet sahibi olmayı gerektirir. Yani insan Allah’ın rızasına kavuşmak için himmetini yüce tutmalıdır. Bu da ne ile olur? Elinin yetiştiği yere müdahale etmekle olur. Hafızlığını İsmailağa’da yapan eski Sultanbeyli Belediye Başkanı Hüseyin Keskin Hoca bu konuda şöyle bir hatırasını anlatıyor: “Erzincan Sıkıyönetim Komutan Yardımcısı şehirde İslami hizmet yapmaya çalışan kurumları ve şahısları ciddi derecede bunaltmıştı. Babam da aranan isimler arasında olduğu için Erzincan’da duramıyordu. Babam bir ziyaret esnasında Mahmud Efendi üstadımıza olanları anlatınca, dönemin Adalet Bakanı İsmail Müftüoğlu Bey’i aramış ve babamı ona yönlendirmişti. Babamı dinleyen Bakanımız, Milli Güvenlik Konseyi üyelerinden birisine yapılan zulmü anlatmış ve komutanın oradan gitmesini sağlamıştı.” Bir Müslümanın sıkıntısını duyar duymaz, hiç tereddüt etmeden tanıdıklarını arayacak kadar himmetini yüksek tuttan bir zattı Mahmud Efendi. Aynı refleksi Rizeli bir hocahanım karakola götürülünce de göstermişti. Allah Teâlâ tüm geçmişlerimize rahmet eylesin.
Hatıra Arşivi ↗
Alimler, arifler, hocalar ve önemli şahsiyetlerin hatıralarını okumak için tıklayın.
İyi Haberler ↗
İyiliklere, erdemlere, örnek davranışlara dair beyaz haberler okumak için tıklayınız.
