Bir iman cengaveri Said Özdemir Ağabey

Henüz 11 yaşımdaydım. Evde bir müjde duydum: “Ankara’dan büyük bir ağabey memleketimize geldi, bu akşam ders yapacak.” Abilerim akşam hazırlandılar. “Ben de gelebilir miyim?” deyince “Gel” dediler. “Zaten ders de hocan Mehmet Aksu’nun evinde.”

Gittik, bende büyük bir heyecan… Yolda merakla soruyorum: “Gelen abinin adı ne?” Aldığım cevap beni daha da sevindirdi: “Tillolu Said Ağabey. Üstadın talebesidir.” Gelen misafirimiz Bediüzzaman’ın talebesi ve hemşehrimiz.

Hocamın evine aşinayım, zira Kur’an’ı bu evde öğrendim. Meskene vardık, odaya girdik, sessizce oturduk. “Dönerli ders” sağdan başladı. Herkes eserden biraz okuyor, sağındakine veriyordu. Sıra bana gelecekti ki okuyan abi, ‘kırmızı kitabı’ bana uzatmadan sağımdakine verdi. O anda Said Ağabey hemen müdahale etti: “Küçük kardeşimiz de okusun!”

O kadar sevindim ki! Ben de iki paragraf okuyup yanımdaki abiye kitabı verdim. Herkes okudu, Risale dersi bitti. Fatihalar okunduktan sonra Said Ağabey; “Aranızda en güzel okuyan, şu küçük kardeşimizdi” deyip beni işaret etti. O anda çok sevinmiştim, dünya benim olmuştu.

Suyu taşıyan nehir

Yazılarını ve eserlerini 45 yıldan beri takip ettiğim Taha Çağlaroğlu dostumdan gelen kitap beni çok sevindirdi, unutamadığım bu hadiseyi de bana hatırlattı. Biyografinin ismi, Suyu Taşıyan Nehir Said Özdemir’di. Eser bir kahramanın serencamı, bir serdengeçtinin hayat hikâyesi, yiğit bir dava, fikir ve inanç adamının destanı.

Said Özdemir, Bediüzzaman Said Nursî’nin “saff-ı evvel” dediğimiz en yakın talebelerinden. Ailece, Seyda’ya bağlı. Ön söz, şu satırlarla başlıyor: “Said Özdemir, soru soran, arayıp bulan, vakur, kendinden emin, bir o kadar da mütevazı, şevk çağlayanı, kişiliğiyle terbiye eden, hamiyet ışıltısı, tehlikelere meydan okuyor.

Said Özdemir, mekik dokuyan adam; karakoldan karakola risaleden risaleye, kesintisiz, tavizsiz. Bir bakarsınız matbaada, bir bakarsınız duruşmada; hiç durmadan, daima muhkem. ‘Ölsek de sevinin, eve dönsek de!’ diye dilinden nur çağıran…

Yıllarca süren takipler, soruşturmalar ve hapishanelerle çığlaşan. Sözler’ini okullara, hapishanelere, bütün dünyaya duyurmak aşkıyla yanıp tutuşan; derdi olan, ideali için çifte kavrulan. Tereddütsüz insan.” Kitaptaki fotoğraflar belge hüviyetinde.

İman hizmeti

Said Özdemir, Bediüzzaman’ın yayıncısı, Risale-i Nurların naşiri. Ankara muhibbi, ömrünü iman hizmetine adamış bir cengâver. Üstadına yazdığı mektubunda; “Risale-i Nur’u bütün dünyaya ilân ve neşredeceğim. Hem gizli olarak değil, açıktan. Ve bu açığa çıkmaktan dolayı bütün maddi tehlikelere karşı hazırım.”

Bu sözleri, kalbinin bütün samimiyetiyle söylüyor ve uyguluyor. İhlas Nur Kitabevi’ni Ankara’da kuruyor. Diyanet’te vaiz olarak görev alıyor ve camilerde cemaate anlatıyor. Başkent Ankara’yı, âdeta Nur Hizmetleri’nin de başşehri yapıyor.

Çağlaroğlu usta bir edip. Seçkin eseri, biyografi sahasında bir örnek. Sürükleyici üslubuyla sizi alıyor ve elinizden tutup olağanüstü nefis bir yolculuğa çıkarıyor. Mihmandarı olduğu seyahatin merkezinde Said Özdemir var. Bağlandığı üstadı ve diğer yakın talebeleri var.

Eseri okurken, bazı sayfalarda gözlerim yaşardı. Sırf namaz kıldıkları ve dinî kitap okudukları için büyük çileler çeken abide şahsiyetleri daha yakından tanıdım. Bugünkü “saadet devri”ni yaşayanlar, geçmişi de bilmeli. Mazide yaşatılan acılara tanık olmalı. Ezan-ı Muhammedi’nin yasakladığı, Kur’an okumanın suç sayıldığı, dindarlara zulümler yapıldığı o karanlık dönemi kimse unutmamalı.

Kaynak: Mehmet Nuri Yardım, Milat Gazetesi, 12.06.2024 Yazının tamamı belirtilen kaynaktadır.

İrfanDunyamiz.com

Yayın Yönetmeni Notu: Bu güzel hatıradan büyüklerin basit gibi görünen bazı davranışlarının çocukların zihin ve gönül dünyalarında ne kadar da büyük yer ettiğini öğreniyoruz. Bir çocuk için büyüklerinin bile hürmet ettiği bir şahsiyetten değer görmek kuşkusuz ki unutulmaz bir hatıradır. Hele ki bu zaman büyük iman kahramanı Bediüzzaman Said Nursi hazretlerinin talebesi ise bu hatıra tabi ki daha da bir önem kazanıyor. Said Özdemir Ağabey gibi olgun insanlar çocuklara değer verir ve onları muhatap alarak onların şahsiyet gelişimlerine katkı sağlarlar. Bu aslından nebevi davranış şeklinin bir iz düşümüdür. Nitekim Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed sallellahu aleyhi ve sellem de çocuklara karşı değer veren bir tavır sergilemiştir.

• Değerli alimlerimizden bize kalan…
• Müslüman ölümle barışıktır…
• Tarakçı Hamit efendi dedemin arkadaşıydı…
• Afetten kaçar gibi şöhretten kaçardı…
• Abdulmetin Hoca nefsinin vaiziydi…