Peygamber Efendimiz sallellahu aleyhi ve sellem bir gün zekât olarak toplanan koyunların yanına gitti. Koyunların yanında, onlara bakmak için tutulmuş bir çoban vardı.
Fahr-i Alem Efendimiz, çobanın orada yarı çıplak vaziyette dolaştığını görünce onu yanına çağırdı ve ona şöyle dedi:
– Bizim için kaç gün çalıştın, bizde ne kadar alacağın var?
Hesabının kapatıldığının farkına varan çoban, endişeyle şöyle cevap verdi:
– Niçin yâ Rasûlâllah? Yoksa hayvanların bakımını ve gözetimini güzel yapamıyor muyum?
Fahr-i Cihan Efendimiz şöyle cevap verdi:
‒Hayır, ondan değil! Fakat ben; aramızda çalışan insanların yalnız kaldıklarında da Allah Teâlâ’dan hayâ eden kimseler olmasını arzu ederim. Yalnız kaldığında Allah Teâlâ’dan hayâ etmeyen kimsenin yanımızda çalışmasını uygun görmem. ”
Kaynak: Beyhakî, Şuab, X, 196/7370; Mervezî, Tâzîmü Kadri’s-Salâh, II, 836)
İrfanDunyamiz.com
BENZER İÇERİKLER
Sünnet Yolumuz ↗
Peygamber Efendimiz sallellahu aleyhi ve sellem’e dair yazılar okumak için tıklayın.
Hayat Kitabımız ↗
Hayat rehberimiz Kur’an-ı Kerim’e dair ilmi ve seviyeli yazılar okumak için tıklayın.