Hüsn-ü zan aşıkı yezdan eyler

Hakkınızda dilenen lutf u kerem
Size zan hâsıl idüp vermiş elem

Tâm yirmiyedi yıldır pedere
Dost olup koymadı gönlüm kedere

Anı bir lahzacık endîşe ile
Etmedim zannım o rencîde bile

Size lâzım iken ey nûr-ı basar
Sû-i zann olsa dahi hüsn-i nazar

Hüsn-i zann âşık-ı Yezdân eyler
Ehlini kâmil-i insân eyler

Hüsn-i zann ârif-i bi’llâh eyler
Hâs idüp vâsıl-ı dergâh eyler

Hüsn-i zanneyleyen erbâb-ı vefâ
Oldular cümlesi makbûl-i Hudâ

Hüsn-i zan Âdem’e hoş hulk u edeb
Âdem’e lâzım edebdendir heb

Söylemişsin bir iki söz kızarak
Beşeriyyet yanılup yakılarak

Anı ma’zûr görüp oldum sâkit
Dedim ol nûr-ı basardır sâbit

Sana tavsiyyem odur kim dâim
Sû-i zan üstüne olma kâim

Büyüğün şânına hürmet lâzım
Emrine hüsn-i itâat lâzım

Ben yine bâtıl isem de hak gör
Bir velî oğlu velî mutlak gör

Sana bu hüsn-i nazardan ey cân
Zannım o kim gelivermez noksân

Bilirim derdli belâlı başım
Olmadı bunda safâ yoldaşım

Hâsılı eyle muraât-ı edeb
Sû-i zann üstüne deprenmeye leb

Es-Seyyid Osman Hulûsi Efendi (1914-1990)

Kaynak: Mektûbât-ı Hulûsî-i Dârendevî, s. 49, 14. Mektup’tan: (Manzum Mektup)

İrfanDunyamiz.com

En güzel şiirleri okumak için tıklayın.

Tavsiye kitap listemize ulaşmak için tıklayın.