Ayşe o gün anneannesine gidecekti.
Hemen hazırlandı ve yola çıktılar.
Uzun bir yolculuktan sonra anneannesine vardılar.
Anneannesini görür görmez hemen ona sarıldı ve içeriye geçti.
İçeride biraz oturduktan sonra bahçeye oyun oynamaya çıktı.
Bahçede oynarken anneannesi gelip onu yan evde oturan komşularına götürdü.
Anneannesi komşusundan, bahçesindeki eriklerden Ayşe’nin canının çektiğini söyleyerek istedi.
Sonra erikleri alarak evlerine geri döndüler.
Ayşe anneannesine sordu: “Anneanne benim canım bir şey isteyince hep çarşıdan alırdın, neden komşudan istedin ki? Hem o komşumuzun fakir olduğunu söylememiş miydin?”
Anneannesi ona şöyle dedi: “Ayşe ben komşumuzdan erik istedim çünkü o bana erik verdiğinde ben de akşama pişirdiğim etlerden verdiği kaba koyacağım ve ona götüreceğim.”
Ayşe yine sordu: “Ama anneanne neden bunun için erik istedin ki kaba koyup götürebilirdin.”
Annennesi de ona şöyle dedi: “Kızım eğer ben eti dediğin gibi götürseydim komşumuz üzülecekti. Ve hem de gururu incinecekti. Peygamber Efendimiz; ‘Sağ elin verdiğini sol el bilmemeli’ diye buyurmuş. Bundan dolayı yardım ettiğimizi ona hissettirmemek için böyle yaptım.”
Ayşe neden anneannesinin böyle yaptığını anladı ve akşam olunca birlikte etleri komşularına götürdüler.
Ayşe akşam yemeğini yedikten sonra annesi onu evlerine geri götürdü.
Eve geldiğinde anneannesini ona söylediklerini hatırladı.
Ayşe bugün ne kadar güzel şeyler öğrenmişti.
Hem komşuluğun ne kadar önemli olduğunu ve hem de birbirine yardım ederken bunu incitmeden yapmak gerektiğini anladı.
Yahya Eyüp Başar/ İrfanDunyamiz.com
Çocuk Bahçesi ↗
Küçük çocuklara ahlaki değerler kazandırmak için hazırlanmış içerikleri okumak için tıklayın.
Fıkra Deposu ↗
Birbirinden eğlenceli, eğitici ve neşeli fıkralar okumak için fıkra arşivimizi tıklayın.