Annem hakkın ödenmez…

Engelli ile annenin yan yana gelmesi ne demek çok iyi bilirim!

Baştan söyleyeyim; ben anneler, babalar vb. günleri önemsemiyorum. İyi niyetli de bulmuyorum. Kapitalizmin her değeri tüketerek daha çok harcamaya vesile kıldığı numaralardan biri olarak görüyorum.

Her gün bile kölesi olsak haklarını ödeyemeyeceğimiz annelerimize bir gün uydurma iki söz söyleyerek ve Çin malı bir hediye alarak haklarını ödeyemeyiz.

Anne ve engelli bana bambaşka duyguları çağrıştırır.

40’lı yaşlarda %96 engelli bir erkek kardeşim var. İlk günden beri yeme- içme, giyinme-soyunma, yatma-kalkma bütün ihtiyaçlarını biz karşılıyoruz.

Gezmeye giderken ona göre, ev kiralarlarken ona göre hemen her işimizi onu hesaba katarak yapıyoruz.

Hayatımızın merkezinde o var. Onu memnun etmek önceliğimiz oldu hep.

2014 yılında akülü bir araba aldığımızda “acaba kullanabilecek mi?” diye büyük bir endişe içindeydim. Sadece yüzde beşini kontrol edebildiği sol eliyle araba kullanmayı başardı. Hepimiz çok mutlu olduk; kendi başına gezmeye gidebilecek diye. Kardeşim Akın’ın arabayı kullanmaya başladığında gözlerinin içi gülerek söylediği söz hala kulaklarımda:

“Abi bugün ben yeniden doğdum!” demişti.

Engelli kardeşimin birçok şeyi yapmaya gücü yetmiyor. Ama yedi yaşından bu yana orucunu hep tutuyor. Kendi yiyemediği için de onu hemen her öğün annem yediriyor.

Bir keresinde anneme:

“Anneciğim sen iftarını aç, bir iki lokma al sonra Akını yedirirsin” demiştim.

Annem: “Yavrucuğum o yemeden benim boğazımdan bir lokma bile geçmez; o doymadan ben yiyemem.” dediğinde anne şefkati karşısında gözyaşımı tutamamıştım.

Tam 40 küsur yıldır bir kere bile of demeden onu yedirir, giydirir her türlü ihtiyacını karşılar annem. Tabiki bizler de yardımcı oluruz. Bunu ancak ayakları altında cennet olan anne yüreği yapabilir.

Annem kardeşimin bu durumda olmasını hep tevekkülle karşılayıp cennetin anahtar olarak görür.

Bizleri büyüten, terbiye eden, yemeyip yediren anneciğim, babacığım ellerinizden öpüyorum.

Canım kardeşim Akın’ım!

Bedeninde engelin olabilir ama yüreğin

Öyle güzel,

Öyle büyük,

Öyle sıcak ki!

Engeller, engellemeler bu üç günlük dünyada.

İnşallah hep birlikte hiçbir engel ile karşılaşmadan ebedi alemde daha rahat olacağız.

Hepimiz seni çok seviyoruz.

Cemal Yılmaz/ İrfanDunyamiz.com

İyi Haberler ↗

İyiliklere, erdemlere, örnek davranışlara dair beyaz haberler okumak için tıklayınız.

Hatıra Arşivi ↗

Alimler, arifler, hocalar ve önemli şahsiyetlerin hatıralarını okumak için tıklayın.

Şunlara Gözat

Halil Atalay hoca yüreklere dokunmuştu…

1959 yılı Ramazan ayının Kadir gecesinde Eskişehir’in Mihalıççık ilçesi Çalkaya köyünde doğdu. İlkokulu Çalkaya Köyü …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.