Beni candan usandırdı/ Fuzûlî

Beni cândan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem‘i yanmaz mı

Kamu bîmârına cânân devâ-yı derd eder ihsân
Niçin kılmaz bana dermân beni bîmâr sanmaz mı

Gamım pinhân tutardım ben dediler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı

Şeb-i hicrân yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım kara bahtım uyanmaz mı

Gül-i ruhsârına karşu gözümden kanlı akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı

Değildim ben sana mâ’il sen etdin aklımı zâ’il
Bana ta‘n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı

FUZÛLÎ rind-ü şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı

Fuzûlî

İrfanDunyamiz.com

Seçme Şiirler ↗

En güzel şiirleri okumak için tıklayın.

Tavsiye Kitaplar ↗

Tavsiye kitap listemize ulaşmak için tıklayın.

Şunlara Gözat

İnsanlar vardır baykuş gibi…

Kemal Bey, her pazar günü düzenli olarak İstanbul’da bulunan Belgrad Ormanları’na gider orada yürüyüş yapardı. …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.