Eskiden cepleri şeker dolu dedeler vardı

Çerçi Mehmet Amca dedemin dostlarındandı. Yıllarca köylere at arabasıyla ihtiyaç maddeleri satmak için gitmiş, çerçilik yapmış bir amca.

Ben tanıdığımda yaşı yetmiş civarındaydı. Evinde yalnız yaşar, ceviz kırar, geçimini onunla karşılardı. Elleri her daim kırdığı cevizlerin boyasıyla boyalı olurdu.

Her cuma bizim dükkana gelir, çantasını bizim dükkana bırakır, biraz oturur, Cuma namazına Kapu Camii’ne gider. Dönüşte tekrar dükkana uğrar, çantasını alır giderdi.

Dükkana geldiğinde karşılar, elinden çantasını alırdım. Hemen elini cebine atar, ceketinin cebinden şeker çıkarır bana ikram ederdi.

Eskilerin cebi şekersiz olmazdı. Aynısını dedem de yapardı. Bir çocuk elini öptüğünde eli hemen cebine gider, orada mutlaka şeker olur ve onu çocuğa ikram ederdi.

O zamanlar bir şekerle sevinen çocuklar ve bir şekerle sevindiren ceketi şeker dolu dedeler vardı. Rabbim hepsine rahmet eylesin.

Sami Büyükkaynak/ İrfanDunyamiz.com

• Beyefendi bir şair Bahattin Karakoç…
• Bir mektup bıraktık okunur mu bilmem…
• Dişçi Mehmet Efendi benimle ilgilendi…
• İtikadi bir mesele olarak laiklik…
• İrfan ehlini nasıl tanırız?