Ahmet Okuma Bayramında

Ahmet yarın okuma bayramı etkinliğine katılacağından dolayı çok heyecanlıydı.

Öğretmeni ondan okuma bayramında okuması için bir şiir ezberlemesini istemişti.

O şiir şöyleydi:

Küçücük bir çocuğun rüyasıdır bu;

Çiçeklerle kaplı bir dünya,

Küçücük elleriyle,

Silahları gömüyor toprağa

Ahmet bu şiiri çok güzel bir şekilde ezberlemişti. Her gün yatarken annesine iki kez şiirini dinletiyordu.

Annesi onun şiir okumasını çok beğeniyordu.

Ertesi gün geldiğinde, okulun konferans salonunda okuma bayramı başladı.

Öğrenciler şiirlerini okumuş, oyunlarını oynamış, koro oluşturup çocuk şarkıları söylemişti.

Sonra sıra bizim Ahmet’e gelmişti.

Ahmet daha önce ezberlediği şiiri başarıyla okumuş, herkesin beğenisini almıştı.

Onu izleyen annesi ise çok sevinmişti.

Sonra öğretmenleri sahneye çıkmış. Herkese teşekkür etttikten sonra çocukları teker teker yanına çağırarak onlara madalya ve ağaç fidanı hediye etmişti.

Öğretmen o gün yaptığı konuşmada şöyle demişti:

“Sevgili çocuklar, her gün mutlaka ailenizle birlikte bir kitap okuma saatiniz olsun.”

Ahmet bu yorucu günün ardından, annesi ile birlikte evine gitmiş ve bir müddet dinlenmişti.

Akşam saat 9’da annesi, babası ve kardeşi ile birlikte kitap okuma saati yaptılar.

Ve bunu hergün yapmayı kararlaştırdılar.

Babası da bunun çok faydalı olacağını söyledi.

Ertesi gün okuluna giden Ahmet, karne anlamın sevincini yaşadı.

Çok kitap okuyan bir öğrenci olduğu için karnesinin hepsi pekiyi idi…

Öğretmeni onun karnesine şöyle yazmıştı:

“Ahmetcim tatilde çok kitap okumaya devam et!”

Yahya Eyüp Başar (7 yaşında)/ İrfanDunaymiz.com