Hasan Kamil Yılmaz hocamızdan bir hatıra…

2000’li yıllarda, Bursa’da sanırım tasavvufla ilgili bir sempozyum (muhtemelen Üftâde sempozyumu) sonrasında akademisyen hocalar ve arkadaşlarla beraber çarşı gibi bir yerde dolaşıyorduk.

Yaşlıca bir kadın Hasan Kamil Yılmaz Bey Hocama yaklaşıp: “Oğlum! Sen ne iş yaparsın?” diye sordu.

Kamil Bey: “Öğretmenim” dedi.

Kadın: “İyi, maşallah” deyip gitti.

Aslında Kamil Bey o dönemde profesör idi. Ama tevazu gösterip “öğretmenim” demişti.

Öte yandan her profesör aynı zamanda bir eğitimci ve öğretmen olduğu için doğru da söylemişti.

Ayrıca bu konuşmaya şâhit olanlara tevazu konusunda güzel bir örnek olmuştu.

Prof. Dr. Necdet Tosun/ İrfanDunyamiz.com

Yayın Yönetmeni Notu: Günümüze etikete haddinden fazla önem verilmektedir. Halbuki etikete değil ihlasa ve takvaya değer vermek gerekir. Çünkü ayet ile de sabittir ki Allah katında insanların en kıymetlisi takvalı olanıdır. Bizim ölçülerimiz de bu ölçüye uymak zorundadır. İnsanlara etiketinden dolayı değer vermek İslam ahlakı ile örtüşen bir tavır olamaz. Bu bakımdan etiketlerin önemli olmadığını gösteren bu anı oldukça manidardır. Nice güzel gönüllü kimseler, insanların fazladan iltifatına ve ilgisine maruz kalmamak için etiketlerini saklarlar. Allah muhafaza bu iltifat o kimsenin de ayağını kaydırabilir. Bizlere hatıraları ile bu incelikleri öğreten büyüklerimizden Allah razı olsun.

• Pir Efendimiz Muhammed Es’ad Erbilî hazretleri…
• Yusuf amcayı görmek iyi gelirdi…
• İnsan dilinin altında gizlidir…
• Itır dükkanındaki papağan…
• Bekir Sadak hocadan bir hatıra…