Muhammed Ali Eşmeli/ Milletin Duası

Etmek için gönlü rahmetten cüda
Ummana uzanan eller kırılsın!
Vermişiz veririz binlerce feda,
Reyhana uzanan eller kırılsın!

Garibdir bu dinin gülleri Ya Rab,
Kahreyle şu kara yelleri Ya Rab,
Sanki Ebu Leheb’in elleri ya Rab,
İmana uzanan eller kırılsın!

Nura nefret kusan Ebu Cehiller,
Zulümde Nemrud’dan daha ehiller,
Ya Rab, bunlar hiç insaflı değiller;
Kur’an’a uzanan eller kırılsın!

Gönül kâbemizi yıkmaya gelen,
Mel’un Ebrehe’nin üstüne gökten,
Sal Ebabil kuşlarını yeniden
Burhana uzanan eller kırılsın!

Bizi haramiye kervan eyleme,
Şu yerde ismini kurban eyleme,
Yedi kat gökleri zindan eyleme,
Ezana uzanan eller kırılsın!

Tuzaklar bülbülü boğmadan daha,
Gülü kurban için eğmeden daha,
Kirli parmakları değmeden daha,
Vicdana uzanan eller kırılsın!

Önüne serilmiş onca ibreti,
Görmez helak olan bunca milleti.
Şu kör başlar haketmiştir zilleti
Yârân’a uzanan eller kırılsın!

Koru Kur’an’ını, yaşasın İslam,
Safası, şifası eylesin devam,
Hasta can çıkmadan yalvarır, Mevla’m
Dermana uzanan eller kırılsın!..

Hazret-i Nuh gibi avaz eyleriz,
Ve “enni mağlubun fentasir” deriz.
Ver nusrat elini tutsun elimiz
Sübhana uzanan eller kırılsın!

Sukutî der, budur bir tek silahım,
Dûamızı kabul eyle Allah’ım.
Bir müjdeyle doğsun artık sabahım
İrfana uzanan eller kırılsın!
Nankörlere hürmet için şeytanca
Furkan’a uzanan eller kırılsın!

Not: Bu şiir Altınoluk Dergisi’nin Ekim 1997 tarihli sayısından iktibas edilmiştir.

Muhammed Ali Eşmeli

İrfanDunyamiz.com